What is not started today....

Is never finished tomorrow....

Dat prijkt op mijn pinterest en is natuurlijk een inkoppertje.

Maar goed dat ik die tekst gisteren las, want ik stond op het punt om die schop onder m'n kont te om te zetten naar 'onder een plaid op de bank'. Is namelijk ook heerlijk. Gisteren was een off day, ik moest mezelf wel 2x schoppen om te gaan douchen. En je wil niet weten hoe sjagerijnig ik daar onder stond. 

De laatste dagen heb ik meer pijn door mijn actiepunten en daar is helaas niks aan te doen. Oppassen dat het niet te erg wordt, dat wel. Het staken van m'n bezigheden zou echter een domme zet zijn hoewel ik daar gisteren anders over dacht. 

Met de actiepunten gaat het zo slecht nog niet. Ik sta vroeg op, even wakker worden op de bank en dan stap ik onder de douche. Mijn vriend is hier erg blij mee en dat snap ik maar al te goed. Het kwam vaak voor dat ik ah eind van de dag in m'n hangkloffie en m'n punkkapsel nog op de bank lag. Probleem waar ik zelf vaak tegenaan liep was dat 'als' er dan 's middags actie was, dat ik dan nog moest gaan douchen etc...bergen tijdverlies...zonde!

We zijn ook op visite geweest. Dit was een moeilijke. Dit kost me enorm veel energie en pijn, waar ik als ik pech heb nog weken van kan nagenieten. Geslaagd, maar niet met vlag en wimpel.

Het opruimen is iedere dag idd 'iets' en oh wat zou ik graag meer doen. Dan moet ik mezelf wel streng toespreken en zeggen dat dat wel komt... Niet alles tegelijk willen.

Pinterest heeft me gisteren gered van de bank. Ik had besloten om eerst een heleboel ideeen en recepten uit te printen en te bundelen. Daar moest dan nog wel een map met insteekhoezen voor komen. Uiteindelijk ben ik op de 1 of ander manier toch op mijn fiets bij de action aangekomen. Want ja, wat isn't started today... Nu eerst maar weer eens douchen.

Spaardoelen bereikt

Het is bijna niet te geloven, maar eind deze maand zijn de spaardoelen bereikt. Afgezien van de buffer, veranderen de doelen hier met de regelmaat vd klok. De buffer wil ik kost wat kost op 10.000 euro houden. Waar dat nou precies op gebaseerd is weet ik eigenlijk niet. Best raar. Misschien klinkt dat getal gewoon mooi in de oren? 

We zitten nu boven dat bedrag, en ik vraag mezelf nog dagelijks af waar we dat aan gaan besteden. Best leuk, want door extra geld heb je weer wat te dromen!
Voor onderhoud van de auto, eigen risico, en andere leuke grappen willen we 1500 euro apart hebben staan. Ook dit bedrag is er. Nu zijn we voor 'iets' aan het sparen, maar wat??

Het geeft me een heerlijk gevoel van vrijheid. De afgelopen jaren zijn er talloze situaties geweest, waarin het meer dan fijn was geweest als er geld op de bankrekening had gestaan. Vooral mijn ziek zijn was en is een lekkere geldklopper. Wat was hulp welkom geweest! Maar helaas, geen geld voor. Daardoor moest mijn vriend zich in alle bochten wringen om 's avonds om 9 uur eindelijk te kunnen zeggen dat het genoeg was voor vandaag. Extra hulp bij mijn revalidatie, dat was ook geen mogelijkheid. Dat had ons iedere maand zo'n 240 euro gekost. Lang leve de zorgverzekering! Die ook mijn beurs weet te vinden. Ik begin me zo langzamerhand af te vragen wat deze nog wel vergoed.
Half november ga ik alle verzekeringen eens goed vergelijken.

Het idee dat het nieuwe jaar van start gaat met spaargeld op de bank, stelt me gerust. Eens geen zorgen als er een onverwachte rekening aan dient, als we hulp nodig hebben, als de computer het begeeft...

We sparen door en we zullen vanzelf wel zien waarvoor.

Easy envelope budget aid

Via een Amerikaans blog kwam ik een app tegen die de inhoud van je enveloppen bij houd. Jaaa, das echt wat voor mij want een kasboek daar kan ik mezelf niet toe zetten. Nadeel daarvan was dan weer dat ik ieder bonnetje uit moest gaan pluizen als de inhoud van mijn enveloppen niet klopte. Sommige aankopen staan op 1 bon, en dat maakt het heel leuk narekenen...niet dus.

Maar deze app werkt wel, want dat trekt me dan toch meer. Stukje luiigheid denk ik. De app heet EEBA dat staat voor easy envelope budget aid. Je voert je enveloppen in en het bedrag wat je erin stopt, en je kan ad slag. 

Aangezien de 'nieuwe' week morgen voor ons begint, keek ik net hoe we ervoor stonden. Ai, de boodschappen hebben ons uiteindelijk 20 euro meer gekost. Dan ben ik blij dat we per maand budgetteren, en niet per week. De 1+1 acties en medicatie waren een aardige hap uit het budget. Eigenlijk ben ik ook een raartje, want voor de medicatie heb ik een aparte envelop. Om de 1 of andere psychische reden wil ik het daar dan toch niet uit halen. 

Deze week wil ik het verschil toch terughalen. Moet te doen zijn. 

Actiepunt om op tijd mezelf gewassen en gestreken;) te hebben, is al twee keer gelukt. Yeah!

Actie!

Tijd voor actie! Mijn beperkingen zijn no fun, maar ik ga eerlijk toegeven dat ik er de laatste maanden weinig werk van heb gemaakt om deze te trotseren. Ik kon mezelf het laatste jaar er niet toe zetten om toch het beste eruit te halen. Hoe kan dat?? Het leven is om van te genieten, en niet bedoeld om jezelf nog verder te beperken. Ik kon schijnbaar geen reden meer vinden om mezelf een schop onder m'n kont te geven en in actie te komen. 

Nu wel, en dat komt door die idiote enveloppen. Hahaha ja tis echt waar! Mijn zelfvertrouwen was beneden peil. Een scheiding, een mislukte zware operatie en het recept was compleet om te denken dat ik geen knip voor de neus meer waard was. Mijn meest gebruikte woorden/zinnen het afgelopen jaar(en stiekem ook het jaar ervoor):kan ik niet, sorry, au, zal ook wel niet goed gaan....

Wat deden die enveloppen dan? Heel simpel. Ik dacht, sterker nog ik was ervan overtuigd, dat ik nooit meer in de keuken zou staan om lekker te koken. Nu moest ik. Ik draai m'n hand er niet meer voor om! No problem, ik doe het wel. 
Wow, ik ben dus toch ergens goed voor! De zin kwam terug om meer uit m'n dag te gaan halen. Maar wat dan zoal?

-iedere dag vroeg douchen en me klaar maken voor de dag

-iedere dag 'iets' schoonmaken

-iedere dag oefeningen doen, die me sterker maken

-iedere week minimaal 1x m'n gezicht weer eens laten zien bij iemand

-iedere week werk maken van 1 van de fantastische pins die ik heb op Pinterest

Dat klinkt toch makkelijk he?  Ja als je gezond bent ;). 

Ik ga ervoor, ik kan het! 

Recht op huurtoeslag, let op!

De belastingdienst maakt het ons allemaal zo gemakkelijk, ja echt! Je kan inloggen met je digid en voilà je overzicht. Iets aanpassen geen probleem, houdt er wel rekening mee dat dit 8 weken kan duren....als ze het dan ook echt doen.

Ik heb in de periode dat ik alleen was een goede band met ze opgebouwd. Op een gegeven moment had ik meer contact met hun als met mijn familie. Zot werd ik vd aanpassingen die ik doorgaf en niet goed binnenkwamen. Maar ik heb 1 les geleerd. Ga niet af op hun proefberekening!

In mijn geval was er sprake van een toeslagpartner die nog meetelde voor een bepaald jaar. Gezien mijn lage uitkering ging ik ad slag om te kijken waar ik recht op had. Ok....niks dus dankzij mijn toeslagpartner. Wij waren nog niet gescheiden van tafel en bed. 

Aangezien ik nu ziek ben en er geen ellenlang verhaal van ga maken, maar wel graag wil dat mensen dit weten...

Huurtoeslag heb je WEL recht op, als je nog toeslagpartner van elkaar bent maar gescheiden woont. Daarvoor moet je niet van tafel en bed gescheiden zijn!
Maw, de echtscheiding hoeft nog niet ingediend te zijn. 
Dit is de enige uitzondering op de regel. Helaas geeft hun proefberekening dit niet aan.

Ik heb nu een bedrag aan huurtoeslag ontvangen met terugwerkende kracht. Natuurlijk heel fijn, maar ik had het liever gekregen op het moment dat ik dit echt nodig had.

Voor meer informatie kan je altijd de belastingdienst bellen. 

Boodschappen

De meeste boodschappen zijn gedaan. Het was enorm druk en ik greep voor een aantal dingen mis. Grrr.... Dat betekend nog een keer naar de winkel.

De kosten zijn hoger dan ik zou willen tot nu toe; 65 euro. Mijn streefbedrag per week is toch wel die 70 euro. Dat wil zeggen dat ik die laatste 5 euro goed moet besteden.

Hoe komen die kosten zo hoog? Oa door de griep. Ik was eerst ad beurt, nu mijn vriend. De strepsils, ontstekingsremmers, paracetamol, en niet te vergeten de zakdoeken vliegen hier door de lucht. Pfff... Blij als we dat beiden achter de rug hebben.

Ik had ook nog gebruik gemaakt van een paar 1+1 gratis acties, en dan gaat het er hard door. Deze week kan ik gaan variëren met gehakt tot ik een ons weeg. Iets anders van van vlees kan ik eigenlijk niet meer halen.

Nu kan ik wel boven het budget gaan, no problem. De enveloppen zijn net gevuld, dus zo moeilijk is het niet om er een tientje extra uit te halen. Echter, als ik daar nu al aan begin... Nee, ik ga het met die 5 euro proberen te redden.

Wat is jullie favoriete gehakt recept?  

Nee 'leren' zeggen

In mijn leventje heb ik al een flink aantal keer 'nee' moeten verkopen. Toen leverde dat niks op, nu gelukkig wel. Door mijn gezondheid ben ik niet in staat om aan veel dingen mee te doen. Absoluut jammer, maar ik ben het al gewend. Nu mijn omgeving nog...

Een avondje wat drinken, een etentje, lunch...zomaar wat voorbeelden die mensen snel roepen na een uitnodiging om weer eens wat af te spreken. Hartstikke leuk, maar als je dit bijvoorbeeld 4x per maand doet dan ben je een lekker bedrag kwijt. Nee zeggen lijkt wel samen te gaan met besparen. Je staat er dan ook meteen bij stil hoeveel die middagen of avonden bijpraten kosten.

Wij verkochten dus die 'nee' de afgelopen maanden heel vaak. Geen moment spijt van. Het bleef bij onze vriendengroep echter niet onopgemerkt. Op een zaterdag kwam een vriend na zijn werk een biertje doen. Na een tijdje zei hij 'jullie worden gemist in de stad'. Mijn vriend merkte meteen op dat wij de stad op die manier eigenlijk niet misten. Na een quasi verbaasde blik praatte de vriend (laten we hem harry noemen, vind ik wel een leuke naam voor hem;)) verder dat hij wel begreep dat het ook niet allemaal kon met mijn beperkingen. Wij moesten eigenlijk wel een beetje lachen in onszelf, want dat was inderdaad een makkelijk excuus geweest. Maar nee, we hebben hem gewoon verteld dat we geen zin meer hadden in die hoge kosten aangezien het ook minder leuk was geworden door zo vaak te gaan. Eens een keer wordt dan weer veel leuker. 

Harry was er even stil van. Je zag hem twijfelen of hij ging zeggen wat hij wilde zeggen. 'Jullie hebben gelijk'... 'Het is ook niet speciaal of leuk, en ik kan me er ook niet meer op verheugen. Maar als ik niet ga dan zie ik niemand meer.'

En daar had Harry een punt. Want op Harry en wat familie na, zal niemand eens 'gewoon' op visite komen. Je kent het wel die juist reuze gezellige avonden, met een kratje bier/flesje wijn en chips en kaas op tafel. Waar je nog tijden over napraat omdat het zo gezellig was. Die gourmet... Ja toen was het leuk!

De komende tijd willen we hier meer aandacht aan besteden. Op een verantwoorde manier natuurlijk. Want schijnbaar zijn er meer mensen die zo denken. Straks Triviant weer eens opzoeken...

Uitgaven afgelopen periode...stress...

Gisteren en vandaag mijn gedachtes laten gaan over wat wij maandelijks uitgeven en vooral waaraan we het uitgeven.

Zoals ik al eerder schreef, is mijn vriend wat minder van de budgetten en meer van het nu spenderen. Dat begrijp ik wel, je leeft ook immers nu. We hebben geen koophuis en dat zal er ook nooit komen. (Gisteren toch nog eens een balletje opgegooid of een appartement kopen niks voor ons zou zijn....juist...niks dus. Raar genoeg zag ik daarna de noodzaak van het sparen even niet meer in.) 
Die is er natuurlijk wel degelijk. Baanverlies, auto, etc. Het zijn allemaal redenen voor een goede buffer, waardoor ik ook met meer plezier een uitgave zal doen.

Vooral afgelopen maand hebben we over iedere uitgave 2x nagedacht, goedkopere alternatieven gekocht, zelf gekookt en bijna niet weggeweest.
Gisteren besloot ik toch de bonnen eens na te lopen. Valt er ergens nog op te besparen? Ja, nog wel wat kleine bedragen. Verder hebben we het eigenlijk goed gedaan.

We hebben een maand niet aan de extra inkomsten hoeven zitten, die er anders meteen doorheen gingen. We sparen, als we deze budgetten blijven handhaven, een goed bedrag per maand in verhouding tot de inkomsten. Maar waarom blijf ik dan toch met een gevoel zitten dat ik het niet goed genoeg doe?? Mijn verstand zegt van wel, mijn gevoel zegt van niet. Ik krijg de neiging te gaan besparen op de kleine uitgaven die ik doe. Zoals een bloemetje van de lidl. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn? Allemaal vragen gaan er door mijn hoofd zoals 'welk bedrag is nou echt een goede buffer?' 'Hoe kunnen we (en dan denk ik eigenlijk wederom in de ik vorm) nog beter besparen?'

Herkent iemand dit? De 'stress' denk ik, rondom het (be)sparen?

De rijkdom van blogs

Je kan wel stellen dat ik verslaafd ben aan blogs. Mijn hart maakt altijd een sprongetje als ik een nieuwe ontdek. Ondertussen weet mijn vriend dat hij op z'n hoofd kan gaan staan, maar dat ik echt niks meer meekrijg van m'n omgeving als ik eenmaal een leuke bespaar- of foodblog heb gevonden.

Naast het lezen, zetten ze me altijd aan het denken en sommigen zetten me ook direct aan het werk. Zo kon ik jaren geleden amper een maaltijd op tafel zetten. Simpelweg de basis van het koken niet meegekregen. Bijna jaloers was ik op de eenvoud waarmee anderen een goddelijke maaltijd op tafel konden zetten. Tijdens het eten van die maaltijd dacht ik altijd weer 'dat is toch simpel, dat moet ik gewoon kunnen'! Kookboek na kookboek kwam in huis, af en toe een succes receptje...maar verder bleef het wonder uit. 

Totdat....ja wonderen bestaan....ik mijn eerste foodblog ontdekte: kayotic.nl. Aan de hand van de foto's en stappen die ze met je doorneemt kan het eigenlijk niet mis gaan. Ineens kon ik iedere avond wel een maaltijd, met veel plezier ook nog, op tafel toveren. Mijn kookspullen werden ad hand van haar blog uitgebreid en ik kon koken!!! Mijn speurtocht naar andere foodblogs leerde mij dat er een basis van kruiden en andere ingrediënten in huis moesten zijn. Als je klakkeloos kruiden/keukengereedschap etc uit een boekje koopt(waarin staat dat je nou eenmaal niet zonder die spullen kunt)is je kans op miskopen groot. Je leert vanzelf wat voor jou werkt en naar welke spullen of basis ingrediënten je (vaak) pakt. 

Door de kennis die al die foodblogs mij gaven, kan ik nu van niks 'iets' maken, doe ik zelden een miskoop op het gebied van eten, kan ik er tijd en geld mee besparen en kook ik met veel meer plezier. En nee dat wil niet zeggen dat ik iedere dag weer juichend en breed lachend in de keuken sta...maar alleen de woorden van mijn vriend dat het wederom verrukkelijk smaakte doen mijn hart al sneller kloppen. Ik kan het nu en daar ben ik zo blij mee. Het begon op een mission impossible te lijken.... 

Een schat aan informatie kun je dus uit blogs halen. Zo ook met 'bespaar' blogs.
Ik lees iedere dag m'n vaste rijtje (dat ik binnenkort eens zal plaatsen) en haal de kennis binnen. Want je leert er zoveel van. Hoe iets goedkoper kan(zonder comfort in te leveren), wat helaas de valkuilen zijn van die ene besparing die zo geweldig leek.... Je kan het zo gek eigenlijk niet bedenken.

Mijn laatste ontdekking die ik helemaal uit ga pluizen is moneysavingmom.com.
Besparen en eten, met veel tips van lezers(en die zijn soms nog beter). Het is een echte Amerikaanse blog die op je afkomt als je 'm opent. Veel geschreeuw maar als je verder kijkt blijkt dat niet zo te zijn. Ontdek de blogs vanaf 2008 en je bent voorlopig 'hooked'. 

Uiensoep

Koken is voor mij een hobby, maar helaas ook 1 die ik snel naast me neer kan leggen... Zeker nu met een budget, kan ik het nogal eens lastig vinden. Voor mij is de enige oplossing om niet terug te vallen in etentjes en dergelijke, koken voor de diepvries. Aangezien ik afgepast kook is er na het eten geen restje over voor de vriezer, daarom plan ik dit bewust in. 

Vandaag een grote pan uiensoep. Er gaat met het snijden wachten aardig wat tijd in zitten, maar ik vind deze zo lekker (en goedkoop!) dat ik hem in een grote hoeveelheid maak en invries. 

Ingredienten;

50 gram boter
750 gram uien in halve ringen
2 tenen knoflook fijngesneden
45 gram bloem
2 liter runderbouillion
250 ml witte wijn
Laurierblad
Wat tijm uit een potje of verse tijm

- de uien in de boter ong 25 minuten in een soeppan lichtbruin laten worden
- de knoflook en bloem daarna toevoegen en nog even mee laten bakken
- daarna de runderbouillion en witte wijn toevoegen en het geheel ad kook brengen
- laurierblad erbij en wat tijm naar smaak

Ik doe er zelf nog wat peper door, maar geen zout. Dat zit al genoeg in de bouillion.

Klein half uurtje laten koken en de soep is klaar!

Voor de liefhebbers nog een stokbroodje met geraspte kaas erop, even onder de grill.....eet smakelijk!

Kringloopwinkel spullen doorverkopen?

Wat is het toch fijn dat er kringloopwinkels zijn! Weinig geld voor kleren, meubels, noem maar op? Zoek een kringloopwinkel in de buurt. Soms wat vaker gaan, maar je kan het dan toch vaak vinden. 

Ik ben er zelf 2 keer geweest. Toen moest ik van erg weinig geld(denk aan effe geen cent te makken) mijn huis inrichten. Hier is de kringloopwinkel maar beperkt helaas. Vooral bij de grotere steden kan je er meerdere vinden en is daardoor de keuze groter. Ik kon er toentertijd in ieder geval een bank vinden en daar was ik naarstig naar op zoek. 

De laatste keer was de kringloopwinkel al een stuk groter en ook verhuist wegens uitbreiding. Je moest je best doen om niet overlopen te worden door de mensen. Wat is er in die jaren een animo gekomen voor deze winkel. Leuk!

Mensen die dolblij met hun aankopen de deur uit gingen. Alleen kijken was al leuk.

Waar wil ik naartoe met dit verhaal want iedereen kent deze winkels nu toch wel?!

Nou, gisteren lag ik lekker op de bank een aantal bespaarblogs te lezen. Ik doe dit al jaar en dag. Sommige schrijven zo aanstekelijk. Anderen geven juist meer tips om te besparen op het milieu. Een soms dagelijks kijkje in iemands leven... Het blijft me boeien. 

Tot ik een blog las over aankopen bij een kringloopwinkel die voor uiteraard meer geld doorverkocht worden op marktplaats. Even een moment hiervoor....

Pardon? De kringloopwinkel helpt veel mensen met een krap budget, en stel dat iedereen dit gaat doen? Dan komt het helemaal niet meer op de plaats waar het moet komen. Dan bereikt het zijn doelgroep niet meer!

De bemoedigende reactie van iemand die dat ook deed daaronder heeft me echt geraakt. Hoe kan je misbruik maken van dit goede concept? Ik vind het niet te geloven. Op deze manier een centje bijverdienen, is in mijn ogen een hele verkeerde (bijna misselijkmakende) manier. 

Sparen

Na alles wat er de laatste 2 jaar is gebeurd, was de bodem van mijn spaarrekening in zicht. Het woord 'sparen' moest mijn vriend in de dikke van Dale op gaan zoeken, toen ik erover begon. 'Ja voor wat dan? Een nieuwe auto?' Met die gedachte kon sparen hem wel enigszins boeien. 

Nee, zei ik, voor een buffer. Dat als er wat gebeurd met je werk of iets dergelijks we wel geld achter de hand hebben. Hij keek me verbaast aan. Er zou hem echt niks gebeuren. Nee dat sprak ik ook wijs, voordat ik op m'n bed kwam te liggen...

Na een ellenlange discussie over geld(dit was ook het moment dat de enveloppen ingevoerd werden) ging hij er in mee. Meer om mij een plezier te doen, en om van de discussie af te zijn volgens mij.

In mijn vorige relatie had ik het te doen met een big spender, die ik meer dan regelmatig uit de brand moest helpen. Ik vond dit een rare situatie aangezien ik een kleine uitkering had, en hij 3x modaal verdiende. Toch had hij nooit geld. Hij  gaf het vaak al aan dure dingen uit terwijl hij het nog niet eens op zijn bankrekening had staan. Dit botste nogal eens. Alleen in tijden van nood kon hij hooguit twee weken wat soberder leven, daarna was de beer weer los. 

Nu ben ik zulke situaties zat. Ik ben namelijk geen big spender. Het eten was een uitspatting, maar verder zal je mij niet op onnodige uitgaven betrappen. 

In overleg kwamen er 3 spaardoelen uit. De buffer, de 'grote' jaarlijkse rekeningen zoals de gemeentelijke heffingen, en onderhoud auto. Zodra de bedragen bereikt zouden zijn, dan gingen we sparen voor vakantie.
Gingen inderdaad...

Na allemaal tegenvallers kwamen onverwachts de meevallers uit de lucht vallen. 

Dit zou betekenen dat we in december al boven onze doelen zitten. Kijkend naar het saldo bedachten we dat wij best zonder vakantie kunnen. We zijn nog nooit geweest en genieten thuis ook. Een andere auto? Waarom? Want we rijden nauwelijks. Misschien, heel misschien dan toch een appartement kopen? Lagere lasten, waardoor mijn vriend minder hoeft te werken? Zo beginnen we nu te dromen. Wat we doen weten we nog niet. Al het extra's komt nu in ieder geval bij de buffer te staan.

'Mijn' wijk!

Een aantal verhuizingen heb ik nu gehad, stad-dorp-dorp-stad... Ja, ik heb er momenteel m'n buik van vol. Ik kan eigenlijk alleen maar toekijken hoe mijn spullen verhuist worden en daar zie ik al helemaal niks leuks van in.

Eerst woonde ik in een leuke stad waar ik ook ben geboren. Een normale wijk vlakbij het centrum. Leuk huis, alles niet duur...maar er ontbrak iets. Ik kreeg daar mijn eerste bedlegerige periode en tevens ook de langste van allemaal. 2 jaar mocht ik op m'n bed doorbrengen. Dit stond vlakbij het raam en ook al wisten de buurtgenoten dit...een hand opsteken was er niet bij. Er ontbrak sfeer! Gelukkig had ik veel vrienden daar die met alle liefde langskwamen, iets voor me gingen halen en lekker voor me kookte indien nodig. 

Daarna verhuisde ik met mijn toenmalige man naar een dorp. Ondanks dat iedereen wel elkaar groette, ontbrak daar ook de sfeer. Ik ben nog steeds dankbaar dat ik daar niet voor langere tijd op m'n bed kwam te liggen, want ik ben ervan overtuigd dat er weinig hulp was geweest. De liefde ging over en na een tijd kon ik weer 'on the move'. 

Met mijn nieuwe en huidige vriend ging ik op een rustig dorp wonen. Wat was ik blij met het huis! Zo leuk, ik zag mezelf er al jaren wonen. Je snapt 'm al...er kwam een kink in de kabel. Ik werd van de ene op de andere dag wederom bedlegerig. Moest nog een keer geopereerd worden en een maand bij mijn ouders in huis. Ik kon niks. De operatie bleek na een maand zijn doel niet te hebben bereikt maar gelukkig kon ik na een maand wel m'n bed gedag zeggen. In die tijd werd me pijnlijk duidelijk dat ik door mijn beperkingen daar niet uit de voeten kon. Dag leuk huis....

En nu woon ik weer in de stad. Hartje centrum. Eigenlijk niks voor mij, maar omdat ik in een rustige zijstraat woon, zit ik niet in de hectiek van de stad.

Waar wil ik nu naartoe met deze informatie? Er is me hier iets heel leuks opgevallen. De mensen uit deze straat zijn er voor elkaar. Ze lopen niet de deur plat, maar bij hulp hoef je maar te knikken. Zo komt er geregeld een 'buurman' met allemaal lekkers uit zijn moestuin langs de deuren, zijn er twee tweedehandszaken(kleding en boeken), let men enorm op het milieu, bakt men brood voor elkaar en taarten, greenwheels op de hoek, tweetjemee heel normaal... Wat een verademing! Mag ik hier alsjeblieft wel blijven?

De andere budgetten

Naast het budget voor de boodschappen, hanteren we er nog een aantal.

Sommigen daarvan kunnen we niet aanpassen, maar anderen hebben we ook dankzij de verhuizing flink naar beneden geschroefd.

-medicatie kosten per maand 50 euro
Hier valt niks aan te veranderen helaas. Deze kosten moet ik betalen voor steeds weer terugkerende medicijnen. Dubbele pech eerlijk gezegd ;)

-kappers kosten per maand 50 euro
Hier is wel wat veranderd. Mijn man gebruikt een tondeuse...geen kosten aan zijn kapsel. Ik heb zelf van dat heerlijk kroezende, fijne, soms statisch haar. Je zou er bijna ook een tondeuse over halen... Eerlijk waar, dat gun je niemand. 

Voorheen liet ik een thuiskapster komen voor het knippen en kleuren. Dit kostte me per knipbeurt 15 euro en voor m'n coupe soleil(staat leuk en maakt ook dat je haar wat beter in model blijft) erbij werd dat in totaal 45 euro.
Nu was ze als kapster bepaald geen hoogstandje. Van een coupe soleil was geen sprake meer, het was op weg naar wit haar. Mijn uitgroei moest daarom steeds maar weer bijgewerkt worden. Gezien mijn haar hard groeit, was ze er 2x per maand en kostte me dit 60 euro per maand. De prijzen waren niet hoog, maar omdat ze zo vaak m'n haar moest doen werd het toch een duur grapje.

Door mijn verhuizing had ik een goede reden om naar een andere kapper te gaan. Aangezien m'n haar zo licht was geworden, wilde ik dat er wat donkere kleuren doorgezet zouden worden etc. Zonder hem verder iets te vertellen ging hij aan de slag en het resultaat was een natuurlijke look. Bij de kassa vroeg ik hem wat het kostte en of ik een volgende afspraak kon maken. Het kostte 70 euro en die afspraak...och kom over een week of 8 maar eens. 
Dat red ik nooit dacht ik nog paniekerig...(vrouwen...) Maar hij had gelijk. Na 8 weken zat het eigenlijk nog wel prima, klein stukje eraf en dat was het. Kosten 25 euro. Over 8 weken ga ik weer.

Moraal van dit lange verhaal hetgeen ik echt eens van me af wilde schrijven....zoek een goede kapper. Die goed kijkt naar wat bij jou past.

-benzine kosten, gebudgetteerd op 200 euro per maand. In de stad wonen is heerlijk. Je loopt en fietst, maar pakt eigenlijk nooit de auto. Dat is alleen maar lastig. We hebben de tank tot nu toe 1x gevuld en 2x hebben we de auto gebruikt. Die 200 euro zet ik terug naar 100 euro. Lager zou kunnen, maar je zal het net zien.

-van alles wat/leuke dingen, gebudgetteerd op 250 euro. Deze post houdt alle kleine kosten in en uitstapjes. Dit is bij ons krap, althans deze maand. Aantal schoenen naar de schoenmaker en er was al 50 euro af. Zo nog wat kosten, en hebben we uiteindelijk maar 1x iets leuks kunnen doen. Er is nog over, zo'n 40 euro. Maar deze envelop krijgt van ons de 100 euro van het benzinegeld erbij. Dan kunnen we toch ook eens een paar keer uit eten of iets dergelijks. Het moet ook leuk blijven.

-onvoorzien, daar gaat iedere maand 50 euro in en vullen we steeds aan. Je weet het immers maar nooit.

Dan zijn we erdoor! De enige kosten zijn onze vaste lasten en ook daarop hebben we bespaard. Later meer daarover.

Boodschappenbudget

We zijn zoals eerder geschreven verhuist naar het centrum van de stad. Eerst woonden we ver van alles weg in een dorp. Ver voor mij dan want ik ben niet zo mobiel.

Wat is er door oa deze verhuizing veel verandert in het boodschappenbudget.
Situatie eerst: dorp, bedlegerig en een hard werkende vriend. Mijn bedlegerigheid heeft zeker een half jaar geduurd. Daarna waren we zo blij dat ik af en toe iets kon gaan doen, dat we veel(lees gerust heel veel) uit eten gingen. 
Kop in 't zand. Gezien mijn vriend en ik ongeveer een jaar samen zijn, had ik hem eerlijk gezegd nooit naar zijn financiën gevraagd.

Tot even geleden. Ik vroeg hem in een gesprek naar zijn inkomsten en uitgaven. Die uitgaven waren hoog! En juist al het geld ging naar eten. Maar bij mij ook...

Kort daarna kwam deze verhuizing op ons pad en besloten we meteen om hier wat aan te gaan doen. We wonen om de hoek van vele uitnodigende restaurants. Dat kon alleen maar fout gaan, mits we hierover afspraken gingen maken.

Nu kook ik erg graag. Op het moment ook in staat om te koken, dus waarom niet?

Er werd een budget gesteld van 450 euro voor boodschappen/uit eten. Wat ruim misschien. Maar te krap kan demotiverend werken. 

De maand is voor ons om en door zelf te koken hebben we slechts 290 euro uitgegeven. Kijk! Dat is wat ik wilde. Het kan absoluut lager, maar mijn vriend wil graag frisdrank en een biertje kunnen drinken. Een lekkere koek bij de koffie en chips bij een film. Dat ga ik hem niet afnemen. Hij geeft namelijk verder helemaal niks uit. Geniet van deze dingen. 

Met dit bedrag kan ik leven. Het is een voordeel om in de stad te wonen. Ik kan m'n boodschappen op verschillende adressen halen zonder extra benzinekosten of parkeerkosten. Het is mogelijk om op deze manier uitgebreid te koken voor een relatief laag budget. Haal je de frisdrank(en), bier, snoepgoed eraf dan is er aan het eten zelf maar 190 euro uitgegeven. 

Met een kaarsje erbij op tafel is het net zo gezellig! 
(Indicatie wat we voorheen uitgaven? Wij denken 1250 euro!!!)

Waarom dan toch besparen?

Een tijdlang hebben we erop los geleefd. Iedere dag dat ik me goed voelde was er 1 en die wilden we benutten. Er werd niet gekeken naar de uitgaven. Helemaal niet zelfs! 

Om ons heen zien we helaas veel bedrijven die failliet gaan, winkels die sluiten en zzp'ers die zonder werk komen te zitten, ontslagen, ... Wat een ellende, zeker als je geen cent op je spaarrekening hebt om in ieder geval een tijd je vaste lasten door te kunnen betalen. 

Met de wetenschap dat mijn vriend dat ook kan overkomen, zijn we het over een andere boeg gaan gooien. De enveloppen zijn weer in het spel. Het kostte,eerlijk is eerlijk, moeite om mijn vriend het belang van een buffer en spaargeld in te laten zien. Hij leeft met het credo dat iedere dag de laatste kan zijn. Tja, daar komen we niet ver mee. Tegen zijn zin in ging hij mee in het idee om het een maand te proberen. 

Ik verdeelde de budgetten over de enveloppen en ging weer ad slag. Om hem niet te demotiveren had ik de budgetten ruim opgesteld. Vooraf besproken wat hij absoluut niet wilde laten. Zijn biertje met of zonder vrienden, en zijn snoepgoed waren voor hem belangrijk. Prima! 

De maand ging in en hij kreeg er steeds meer lol in. Hij miste voor zijn gevoel niks. We gingen weer zelf koken, dat was er vooral door mijn lange bedlegerige periode niet meer bij. Afhalen en later uit eten waren normaal geworden. Zo werd een etentje ook steeds minder gewaardeerd. Dat krijg je dan. Je plezier en waardering verdwijnen op de achtergrond. 

De maand was om en er was geld over. Voor hem een eye opener en een reden om hiermee verder te gaan. Je kan wel merken dat het besparen bij mij er in zit, hij begint nu pas te zien waar de besparingen liggen.

Dit is de tweede maand. De budgetten zijn nog even hoog en aan het einde van deze maand wil ik ze bij gaan stellen. Het geld dat over is gaat naar de spaarrekening. Alles wat uit de enveloppen overblijft gaat naar de spaarrekening. 

Binnenkort een overzicht van de budgetten. Ik hoop dan ook te weten hoe ik een 'ticker' van ons spaarsaldo op m'n blog kan zetten.

Misschien iemand die me dat kan vertellen?

Rommel in je huis, rommel in je hoofd?

We zijn verhuist! 

De zoektocht naar een nieuwe woning was niet eenvoudig. Ga je huren of kopen? Welke maandlasten heb je voor de woning over of beter gezegd kun je missen? Welke plaats gaat het worden? Een dorp of een stad? En ga zo maar door...

We hebben voor huren gekozen. Die keuze was snel gemaakt. Mijn huis staat nog te koop, we wilden beide geen zorgen over de hypotheekkosten (en onderhoud!) en daar kwam nog wat bij. We kozen voor het centrum van een leuke stad, die voor mij meer onafhankelijkheid bied. De prijzen van de woningen echt in het centrum zijn voor ons veel te hoog.

We vonden een appartement, een appartement(je) wel te verstaan. Klein, maar fijn en van alles voorzien. Eindelijk kan ik weer eens even de stad in, een boodschapje halen, op visite, en ga zo maar door... Aangezien ik niet meer kan autorijden is dit voor mij een ideale locatie. Rustig, maar om de hoek begint de drukte van de stad... Heerlijk! Ik ben weer onafhankelijk.

Het verhuizen was een stappenplan. Want klein en wat te doen met al onze spullen?? Konden we die wel missen? We hebben eerst de inrichting gedaan. Wat er over was op marktplaats, kringloop en helaas naar de milieustraat. 
De grote verrassing hier was echter dat minder spullen, een enorm rustig gevoel geeft. Bij ons beiden. Je hoeft er niet tegenaan te kijken, het is overzichtelijk, altijd opgeruimd(dat kost nauwelijks tijd :) ), kortom een heerlijk gevoel!
Het geeft ruimte en rust in je hoofd. Ik kan iedereen aanraden om minder spullen in huis te hebben. 

Kennen meer mensen dat gevoel?

De toekomst is echt onvoorspelbaar...

We leven nu in de tweede helft van 2013, en ik lees net m'n blogs terug uit 2012. Wat is er veel veranderd!

De grootste veranderingen op prive gebied zijn wel dat ik een nieuwe relatie heb, en dat ik een ingrijpende operatie achter de rug heb. Dat laatste komt vast nog weleens aan bod.

Het huis staat nog steeds te koop. Na een tijdje werd wel duidelijk, dat het tijd nodig zou hebben. Het staat nu ruim een jaar in de verkoop. Mijn ex man woont in het huis.

Rommelige jaren... Door de operatie lang bedlegerig geweest en nog steeds op erg veel fronten beperkt. Gelukkig dat mijn eetvriend, mijn vriend is geworden en samen bouwen we nu aan een toekomst waar we beiden het beste uit kunnen halen. Ik blog weer verder en zal jullie stap voor stap vertellen wat er zoal veranderd is.